ඡායාරූපයක ගැඹුර (DOF)

ඡායාරූපයක ගැඹුර නැත්තම් Depth Of Field කියන්නෙ මොකද්ද කියල ඉස්සෙල්ල ලිපියක මම කියල ඇති. (ඒක මෙතනින් කියවන්න) 

ඉතින් ගැඹුර වැඩි නම් (larger DOF) ලඟ වගේම ඈත වස්තුත් නාභිගත වෙනව, ගැඹුර අඩු නම් (shallow DOF) එක වස්තුවක් නැත්තම් එක තලයක් විතරයි නාභිගත වෙන්නෙ. 


කොහොමද ගැඹුර අඩු ඡායාරූපයක් ගන්නෙ?
මෙහිදී පසුබිම ඇති වස්තූන් බොඳ කරල දාල අවශ්‍ය වස්තුව පමණක් තියුණුව පැහැදිලිව, මතු කරල ලබා දෙනව.
මේක කරන්න පුළුවන් අවස්ථා 2ක් තියෙනව.

• Portrait Mode  
• Macro Mode

පළමුවැන්න භාවිත කරන්නෙ පුද්ගල ඡායාරූප ගන්න, දෙවැන්න සමීප වස්තූන්ගේ ඡායාරූප ගන්න.


Portrait Mode
මුලින්ම කැමරාව Portrait mode එකට දාගන්න. එතකොට කැමරාව විශාල aperture එකකට සකස් වෙනව.
ඕනෙ නම් Aperture Priority mode එකට දාගෙන අවශ්‍ය පරිදි සැකසුම් සකසා ගන්න.
අවශ්‍ය අවස්ථා වල telephoto lens එකක් භාවිතා කරන්න.
වස්තුව / පුද්ගලයා මගින් ඡායාරූපය පුරවාගන්න.
වස්තුවට ලන් වෙන්න ලන් වෙන්න DOF අඩු වෙනව.
දැන් හරි, ඡායාරූපය ගන්න.

Macro Mode
මේකෙත් වැඩි වෙනසක් නෑ. portrait mode එකට නැතුව macro mode එකට කැමරාව සකසාගන්න.
ඊට පස්සෙ වස්තුවට ලන් වෙලා, හරියට නාභිගත කරගෙන ඡායාරූපය ගන්න තමා තියෙන්නෙ.
අවශ්‍ය නම් macro lens එකක් භාවිතා කරන්න.

කොහොමද ගැඹුර වැඩි ඡායාරූපයක් ගන්නෙ?

මේ ආකාරයේ ඡායාරූප ගන්න පාවිච්චි කරන්නෙ Landscape mode එක. මේකෙදි ඡායාරූපය තුළ තිබෙන සියළුම වස්තූන් නාභිගත කරගනු ලබනව. ලස්සන පරිසර දර්ශනයක් ගන්න මේක තමා පාවිච්චි කරන්න ඕනෙ. 

මුලින්ම කැමරාව landscape mode එකට දාගන්න. එතකොට කුඩා aperture එකකට කැමරාව සකසුම් සකසා ගන්නව.

ඕනෙ නම් Aperture Priority mode එකට දාල අවශ්‍ය පරිදි DOF හදාගන්න ඔයාලට පුළුවන්.

Wide Angle Lens එකක් පාවිච්චි කරල ඉතා ගැඹුරු DOF එකක් ලබා ගන්න පුළුවන්.

වස්තුවෙන් ඈත් වෙන්න ඈත් වෙන්න, DOF වැඩි වෙනව.

ඊලඟ ලිපියෙන් RAW images ගැන බලමු.

Exposure එක bracket කරන්න

Exposure bracketing වලදි කරන්නෙ අපි කියන නිරාවරණ අගයක ඉඳන් ඊට වඩා නිරාවරණය වැඩි (over exposed) හා අඩු කර (under exposed), එම අවස්ථාවේ තවත් ඡායාරූප කිහිපයක් ගැනීමයි.

ඔබේ කැමරාවෙ වර්ගය අනුව එසේ ලබා ගන්නා ඡායාරූප ගණන වෙනස් වෙන්න පුළුවන්, එය 3ක් හෝ 5ක් වෙන්න පුළුවන්. පළමු ඡායාරූපය සම්මත නිරාවරණ තත්වය යටතේ ලබාගෙන, දෙවැන්න ගන්නෙ over expose කරල, තෙවැන්න under expose කරල ගන්නව.  

මුලින්ම කැමරාව Automatic bracketing mode එකට හදා ගන්න. (AEB හෝ BKT)

ඉන්පසු අවශ්‍ය ඡායාරූපය ලබා ගන්න. ඔබේ කැමරාව තිබෙන්නෙ Burst හෝ Continuous හෝ Continuous Drive mode එකේ නම් ඔබට shutter බොත්තම ඔබන්න වෙන්නෙ එක පාරයි, Single Shot mode එකේ නම් තියෙන්නෙ කිහිප පාරක් ඔබන්න වෙයි. අවශ්‍ය නම් ඔබට පුළුවන් නිරාවරණ මට්ටම ඔබට අවශ්‍ය ලෙස සකසල bracket exposure කරන්න. (manually bracket the exposure)

බලන්නකො මේ පහලින් තිබෙන ඡායාරූප, මේව අර කිව්ව විදිහට bracket exposure කරල ගත්තු ඒව. පළවෙනි එක over exposed, දෙවැන්න normal exposure, තෙවැන්න under exposed.

මේක බලන්න, මේ exposure levels හදාගන්න තියෙන screen එක. එතනදි ඔයාලට පුළුවන් over හා under exposures සඳහා exposurelevel එක හදා ගන්න.

හරි මේක මෙහෙම කළා කියමුකෝ. ඒත් මොකද්ද මේකෙ තියෙන ප්‍රයෝජනේ? ප්‍රයෝජනේ තමයි, මේකෙන් අපිට හිතාගන්න පුළුවන්, එම අවස්ථාවේ එම ආලෝක තත්වයට ගැළපෙන හොඳම නිරාවරණ මට්ටම මොකද්ද කියල තීරණය කරගන්න පුළුවන් එක. ඊට පස්සෙ එක තෝරාගත් නිරාවරණ මට්ටම පාවිච්චි කරල අපිට ඡායාරූප ගන්න පුළුවන්.